Artık bir kar tanesiydim. Vivaldi’nin bir kar tanesi… Dört Mevsim konçertosunu dinlediğinizde Kış’a sıra gelince o minik kar tanelerini hissedersiniz ya hani; Pıt, pıt, pıt… Ve ben, ayaz bir havadan hafif bir rüzgarla yeryüzüne yağmaya hazırdım. Sonbahar’ın yaprakları kulise gelirken Kış’ın ilk notası duyulunca, biz kar taneleri sahneye savrulduk… Kalbimiz hayatımızın bestecisidir ve o son susa gelene dek hiçbir şey bitmez. Her zaman umut vardır. #78 Kısa Hikaye - 28.01.2015All Rights Reserved