Άννα

«Το όνομα μου είναι Άννα, είμαι δεκαεννέα χρονών»

Έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην το ξεχάσω.

Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα που σύντομα μετατράπηκαν σε κλάματα με λυγμούς.

«Τι σου είπα;»

Πετάχτηκα.

Η φωνή του με γέμισε φόβο. Το χέρι του τυλίχτηκε στον λαιμό μου. Με έσφιξε για να μου υπενθυμίσει ποιος έχει όλη την εξουσία. Έτσι απλά όλο το θάρρος μου έσβησε. Τώρα πάλευα για την ζωή μου.

«Γιατί συνέχεια βασανίζεις τον εαυτό σου;»