HİÇ

HİÇ
Şu evrende herkes birine aitti. Herkesin bi sevdiği, kollayanı, sahipleneni vardı. Ekmeğini bölüşeceği, derdini paylaşacağı, affına muvaffak olduğu birileri vardı; benim yoktu. Oysa vereceğim ne çok sevgi, huzur ve güven vardı. Bendinde dolu bir nehir gibiydim...
Hiç, bendim. Hiçtim. Bu dünyaya geldim, geçtim, gittim. Adım bile bilinmeden... Ha! Belki de bir sıfatım vardı: Mavi Anemon Çiçeği

Çerezlik, kısa sayfaları ile bir solukta okuyup bitirebileceğiniz efsane bir kitapla geldim. Haydi Başlayalım.