Rüzgar onu nereye sürüklerse oraya süzülen, hiçbir gücü bulunmayan yaprak parçasına kaydı gözleri. Ne çok benziyoruz birbirimize, güldü bu benzerliğe. Bir isim vermek istedi o yaprağa ve sahiplenmek. Ardından bu fikirden vazgeçti. İsimsiz olmak özgürlüktü ve sırf kendisi sahip değil diye bunu yapraktan almayacaktı. Gözleri kapandı bir iç çekişle. Not: Kısacası hikaye tanıtımı yapamayan, ne yaptığını da pek bilmeyen birinin satırları. Harry Potter x Tom Riddle