PARMAK UÇLARI

"Bir elin parmakları gibiyiz." dedim fısıltıyla. Sağ elimi aramıza açtım ve gülümsedim. "Parmakların uçlarındayız hepimiz. Birer uçurum kıyısı gibi düşün. Her an düşebilecek ve buz gibi bir yerde." parmaklarımı yavaşça avucumda birleştirdim. "Parmak uçları şu an ısınabiliyor ve uçurumun kenarında değiller. Bir 'yer'leri var." gözlerimi gözlerine çevirdiğimde bir parıltı olduğunu gördüm. "Bir yumruğu açması çok zordur. Darbesi de ağırdır." derin bir nefes aldım ve tekrar elime baktım. "O avuç içinin sıcaklığını sana tarif edemem Çağan. O ortada buluşmanın sıcaklığını ve avucumun tam ortasında olan o hissi sana tarif edemem. Bu hissin aynısı," diğer elimi kalbime götürdüm. Derimin altındaki sıcaklığı hissettim. "tam burada da var."

Biz bir elin parmakları gibiydik. Zihnim oyun oynayana kadar.