Hayatta hiç bir zaman mantığıma guvenmedim ben her zaman duygularıma yenildim. Bu duygular beni yaralamadan, canımı acıtarak bırakmadı. Mavi olan hayallerim siyaha karıştı. Sınıfın ortasında herkesin içinde "Ne o sevdiceğin gelmedi mi " diye alay ederek pis bir sırıtışla yanıma yaklaştı ne yapmaya çalışıyordu derdi neydi bu sefer "ne saçmalıyorsun yine sen " diyerek çekingen gözlerle etrafa baktım herkes bizi dinliyordu tekrar gözlerimi onun kara gözleriyle buluşturduğumda bana biraz daha yaklaşıp etrafına baktıktan sonra "her gün yatıp kalktığın Koray 'dan basediyorum herkese masum ayakları yapıyorsun ya ne halt olduğunu bilsinler" . diyip sırıtmaya devam etti herkes her bi ağızdan konuşmaya başladı o an söylediklerin ağırlığı üzerime düştü resmen bana fahişe muamelesi yaptı bu sefer çok ileri gitmişti. Sinirle elimi kaldırıp ona sert bir tokat attım gözlerim dolu dolu göğsünden itip" senden nefret ediyorum"! diyip koşarak sınıftan çıktım.