Sen kara kaplı bir defter gibiydin
Bense, bembeyaz sayfaları olan bir defter...
Benim gelmemi bekliyordun, kimsenin dokunmadığı tozlu raflarda.
Korkaktım,
Seninle cesaret buldu ruhum.
Beni her öpüşün de bir şeyler karaladı hayat sayfalarıma.
Sen siyahtın,
Ben beyaz.
Her öpüşün de griye çaldı saçlarım.
Şimdi temizlendin tozlarından,
Cesaretim ödüllendirdi her baktığımda
Işıldayan gözlerini.
Fazla aptalmışım...
Her şiirin, her hikayenin varmış sonu.
Sen siyahtın,
Ben beyaz,
Her öpüşün de biraz daha griye çaldı saçlarım
Şimdi sen gittin!
Sen siyahtın,
Bense senden daha siyah...
Daha kalpsiz...
Şair: Melike Ural
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."