SES

‘’Aman Tanrım! Aman Tanrım! Aman Tanrım! Lütfen! Yardım edin!’’ Sesimi duyan biri var mıydı bilmiyorum ama bağırmaya devam ettim. Artık koşamayacağımı düşünmeye başladım. Kurtulmalıydım. Eğer şimdi bunu başaramazsam bir daha böyle bir şansım olmayabilirdi.
Hayır, hayır! Oraya geri dönemezdim.
Çok az kaldı Abby, sadece birkaç metre sonra özgürsün, diyerek avutmaya çalıştım kendimi. Yağmur damlaları görüşümü bulandırıyordu. Ama önümde özgürlüğüme giden yolu görebiliyordum.
Ne kadar yakınımdaydı?
Arkama bakmaya cesaret edemedim. Ama ayak sesleri yakından geliyordu.
Ve o anda ayaklarımı havada hissettim. Neye takılmıştım bilmiyorum ama saniyeler içinde yerle bütünleştim. Ardından sesini duydum. Öfkesi ne kadar anlaşılıyorsa sırıttığı da o kadar anlaşılıyordu buz gibi sesinden.
‘’Daha eğlenmeye yeni başlamışken, nereye uçuyorsun peri?’’