7 yrs of LOVE

"Mahal kita Jaishious" Lumuluha kong sabi. "Pero bakit?Bakit hindi mo kayang tapatan yung nararamdaman ko?" "Putangina inang pagmamahal to" Buong lakas na sigaw ko dahil hindi ko na kaya.

"I'm sorry Lair-"Natigilan siya dahil sa bigla kong sigaw.

"Ano!!?sorry!!?Putangina ina aanhin ko yang sorry mo jai!!?Pagod na pagod na ako!!!"I yelled at him.

"I didn't mean to do that Laira"He said in a calm voice while crying too."Please let me explain"Lumuluha nanamn niyang sabi.

"Explain?Huhh?Anong i eexplain mo kung paano niyo ginawa yung kaligayahang yun!!? Jai naman pagod na ako masakit na ehh"Mahinang sabi ko pero puno ng sakit."Sinarili ko, sinarili ko yung mga problema ko dahil ayaw kong mahirapan ka."Sabi ko sakanya."Hindi mo alam kung anong dinadanas ko sa bahay namin jai!!Andiyan yung mga sermon kung hindi ka pasado sa grades.Andiyan yung mga sampal kapag hindi ako nangunguna sa klase andiyan na lahat jai.Nadanas ko lahat yan.Kaya ito?"Turo ko sa puso ko."Punongpuno ng hinanakit yan jai.Pero nung dumating ka nag pakita ka sa buhay ko duon lang ako naging masaya.Duon ko naranasan na may mag mamahal saakin ng buo.At tong putanginang depression na sakit ko?Putangina ako lang yung nag hahandle sa sarili ko kapag nararanasan ko yang mga sakit na yan."Patuloy parin ang pagbuhos ng luha ko habang sinasabi ang mga katagang yan."Bakit ba?Bakit hindi nalang maging patas ang mundo?yung magiging masaya ang lahat hindi yung hinanakit ang ibinibigay saakin!!!!"Tuloy tuloy kong sabi.Kitang kita ko ang gulat sakanyang mga mata pero wala na pagod na ako.