TINIG
  • Reads 89
  • Votes 2
  • Parts 2
  • Reads 89
  • Votes 2
  • Parts 2
Ongoing, First published Jan 21, 2015
Ako si Lukas. 

Hindi ako naniniwala sa destiny, fate, forever o kung ano pa
man. Bahala na ang tao sa kung anuman ang kanyang gustong gawin mula
pagkapanganak hanggang sa pagtanda. Para sa akin, tayong mga tao lang din ang
gumagawa ng sarili nating kapalaran: hindi ang horoscopes, pagwi-wish sa
shooting star, wishing well, wishing bone ng manok at 11:11, at madami pang
kabaliwan na inembento ng mga tao para paasahin lang ang kanilang mga sarili na
magiging maayos din ang lahat.

Akala ko masaya na ako sa ganitong sistema ng buhay ko. Hindi pala. At dahil nagsimula lahat ng ito dahil kay Amanda.
All Rights Reserved
Sign up to add TINIG to your library and receive updates
or
#4himig
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

53 parts Complete

[HI! This story will become free on MARCH 19] * Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.