«Και όταν έπρεπε να τρέξω, να φύγω, να αποφύγω εγώ έμεινα στάσιμη να ακούω κι να γυρνώ στα ίδια παραμύθια. Η κρίση μου ήταν θολή και η ματιά του φαίνονταν ειλικρινής. Μα τα φαινόμενα συχνά απατούν και πριν το καταλάβεις γίνεσαι θύμα εκείνων που τα μάτια σου αρνήθηκαν να δουν»