Diary ng panget (FAN-FIC)
  • Reads 19,068
  • Votes 332
  • Parts 10
  • Reads 19,068
  • Votes 332
  • Parts 10
Ongoing, First published Nov 17, 2012
Si Eya ay umalis sa Willford para macool-off niya muna ang sarili niya ng onti. Hindi nakipag-kontak sa kahit kanino man. Kahit kay Cross, Lory at Chad. Mag-pokus lng siya sa pag-aaral niya. 

Ngayon, okay na si Eya. May lakas-loob na siyang bumalik ng Willford pero, ano na kaya ang mangyayari? Pareho pa kaya sila nila Cross, Lory o Chad? Lalo na't ngayon ay may bagong Bestfriend si Eya na lalaki. Etong lalaking ito ay lumipat pa ng Willford. 

Ano kayang tingin dito ni Cross? Posible bang magustuhan ni Eya ang bestfriend niya at iwan si Cross? 

Basahin para malaman...
All Rights Reserved
Sign up to add Diary ng panget (FAN-FIC) to your library and receive updates
or
#930diary
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.