Güzel başlayan ve güzel devam eden bir gün..Bu hiç de normal değildi onun gibi şanssız, sakar bir kız için. Hem de hiç normal değildi. Hissediyordu, bu güzel ve sakin geçen günün sonunda kötü bir şey olacaktı. Mutlaka hayat bu günün acısını bir şekilde ondan çıkaracaktı.
Hemde en değerlisini elinden alarak.
Güzel ve sakin geçen 10 saatlik bir zamanın karşılığında, en değerlisi olan babası artık var olmayacaktı, kızım deyip sarılamayacaktı, gecelerini kabus gördüğünde saçlarını okşayıp "Korkma, ben yanındayım birtanem." diyemeyecekti...
Hayattı bu, umduğumuz gibi değil de bulduğumuz gibi yaşadığımız hayat. Ta en başından bizim için senaryosu yazılmış olan hayat...
Ondan en değerlisini almıştı ama sonra Rüzgar Gülü'nü vermişti ona. Sanki yaptığını telafi etmeye çalışıyordu.
Yeni hayatlar, yeni insanlar, yeni umutlar...