Yaşam. Beş kelime, iki hece.
Anne rahminde başlayan zorlu yolculuğun son durağı. Gözlerin ışıkla buluştuğunda, soluduğun hava ciğerlerini yakarken, eminsin son acın olmayacağından.
Ölüm. Dört kelime, iki hece.
Dünyada geçirdiğin uzun soluklu yolculuğun son durağı. Ruhun, bedeninden ayrılıp ebedi sonsuzluğa kavuşacağı anı sabırsızlıkla beklerken, gözlerindeki o korku neden?
Çünkü biliyorsun. Ölüm, sadece ruhun bedenden ayrılması değildir. Yaşarken de ölebilir her insan. Bir doğum öldürebilir seni, bir ölüm öldürebilir seni. Bir insan, bir şehir, bir şarkı öldürebilir ruhunu...
Ölmüş her ruha ithafen. Öldürdüğümüz her ruha ithafen.
Aramıza hoş geldin.
Bu satırlar seni her şeye rağmen yaşatsın.
Başlama tarihi ; 27.05.2022 - 18.28
"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına.
"Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı."
"Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu.
"Evet."
"Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim.
"Sen tam da evlenilecek adamsın."