Bazen öyle zamanlar olur ki kendinle bile çelişirsin. Bu noktada iki seçenek vardır ya acını sevip sonsuza dek onunla yaşayacaksın.. Yada sana bu kadar kızgın olan ve sana bu kaderi vermiş olan tanrıya isyan edip birşeyleri değiştirmeye çalışacaksın, başarılı olamayacaksın. Ama bazen isyan noktaları insanı öyle bir dereceye getirir ki ağlamaktan bile nefret eder insan. Nefreti artar ve farklı yollara başvurur. Biz ve bizim gibilerin çoğunada tanrı kızgındır zaten. Diyeceğim o ki iyiliklerinizi kızgın bir tanrıya yalakalık için değil karakteriniz için yapmalısınız.