Ölü biri sevilir miydi?
O adamı hayatımın merkezi yaptığımda ölü birinin hatırlarına konmuştum.
O bendim, ben ise o. Biz birbirimize bezeyen iki kadındık. Tek fark o nefes almıyor ben ise alıyor, her gün onun aşık olduğu adamı sevmeye devam ediyordum.
Ona tutulduğum ân hayatımda verdiğim en acımasız karar Samar'ı terk etmek olmuştu. İnsan, kalbini söküp atabilir miydi? Atmıştım, en azından bunu denemiştim.
Samar'ı unutmak için ne var ne yoksa bir çukurun içine attığım gün, dönüm noktam o gün olmuştu. Elimden yine o tutmuştu. İki aşığın en uzak varış noktasıydık biz. Ne var ki oraya varmak dikenli tellerin üzerinde yürüyormuş gibiydi. Hazırdım ben, onunla yürümeye hep hazırdım.
WATTYS 2018 KAZANANI! (KAHRAMANLAR KATEGORİSİ)
Hreak ayağa aheste bir şekilde kalktıktan sonra kenarda yayılmış geniş postları eğilerek aldı. Geniş bir divanın üzerine düzgünce serdi. "Kyron demek," dedi yastıkları ustalıkla düzeltirken. "Genç çocuk ile genç kız. İkiniz de çocuksunuz ama sen daha fazla çocuksun."
Alina bunu hakaret olarak mı algılasa bilemedi. Dizlerini göğsünde birleştirdi.
"Seni çok seviyor ancak hata yapıyor."
"Efendim?"
"Sevmek bir hatadır. Sevginin bedeli benim için karanlık oldu," diye mırıldandı Hreak. Alina'nın omuzlarından tutup onu kaldırdı, birkaç ufak dokunuşla yatak biçimine getirdiği divana oturtturdu onu. "Şimdi uyu. Kyron yarın sabah seni bulacak."