Amasya 1998... Kadının dünyası basına yıkılmıştı, kalbi un ufak olmuştu ne hissedeceğini bilmiyordu; « ne demek ben evliyim? » kendisinin bile zor duyduğu sesiyle sordu. Adam ne diyeceğini bilemeden karşısında dikiliyordu. Keşke söylemeseydim diye geçirdi içinden. « özür dilerim Havin, gerçekten bu kadar tepki vereceğini düşünmemiştim » diyebildi. Kadın aklını yitirecekti, bir de karşısında pişkin pişkin özür mü diliyordu bu adam? « senden nefret ediyorum Harun! Senin metresin olmayı kabul edeceğimi falan mi düşündün gerçekten merak ediyorum! Bir daha sakin karşıma çıkma. Bugünden sonra sen yoluna ben yoluma » deyip arkasını döndü . Gözlerinden yaslar akmaya başlamıştı bile, halbuki o buraya büyük bir hevesle gelmişti sevdiği adama hamile olduğunu söylemeye, ama su an duymak isteyeceği en son seyi öğrenmiş eli boş bir şekilde ne yapacağını bilmeden gidiyordu. Adam ise yaptığının altında eziliyordu, kalbine söz geçirememenin cezasını sevdiği kadını kaybetmeyle yaşayacaktı haberi olmasa da . Harun Havin'in sinirinin geçince kendisini affedebileceğine inanmak istiyordu. - Fransa 2022 ... Genç kız duyduğu anonsun sesiyle ayaklandı, içinde tarifi imkansız bir sevinç ve müthiş bir burukluk vardi, kolay değildi , doğup büyüdüğü şehri terk edecekti. İçindeki karmakarışık duygularla basa çıkmaya çalışıyordu - Zümra çalan telefonuyla gülümseyerek kulağına götürdü: « Allo, mon amour » (alo, sevgilim) « comment s'est passé ton voyage bébé ? » (yolculuğun nasıl geçti bebeğim ?) « Super, je viens d'y arriver sans soucis » (süper, hiç bir sorun olmadı ) « J'y suis conten- » Telefon Zümra'nin yüzüne kapanınca kaslarını çattı, sevgilisini yeniden aramaya çalıştı ama çıkmıyordu . - Tesadüf diye bir şey var mi? Yoksa her bir tesadüf'ün içinde bir gerçek mi yatar? - Bu hikaye Yusuf ve Z
1 part