Hissiz Kalpler

Kadere boyun eğmek lazım derlerdi, bende buna uyardım.

17 yaşındaydım. Hayatın başı derlerdi 17 için. Peki, sonum olsun istememi kim nasıl açıklardı?
Aslında cevap basit, şımarık derlerdi.
Zenginlik içinde var olan şımarık.

Aslında olay hiç öyle değildi fakat insanlar bunu sorgulamak yerine doğrudan seni yok etmeyi hedefleyen sözcükler içinde boğardı.
Tektim, kimsem yoktu.

Aslında 5 kişilik bir ailenin en küçük ferdi bendim fakat ben yoktum.

Arin Enka Kara.

Enkaz.

Benim için en doğru tanım Enkaz olurdu. Enkazdım ben. Ölüler vardı kalbimde, yokluk içinde ölmüştü hepsi.

Ruhum karanlıkta büyümüştü benim.

"Mum yaktım, senin için"

"Sönecek mum ve tekrar kararacak ruhum"

"Öyleyse kendimi yakarım senin için"