Kaybolan Zambak

"Avuç içleriniz bayım." zira kendinden ödün vermeyerek konuşmuştu zarif parmaklarıyla sardığı zambağı tutan kadın.

"Avuç içleriniz panzehrimdir, dudaklarınız ise zehrim. Fakat bilmenizi isterim ki, ben size âşığım bayım."

"Ah güzeller güzeli biriciğim. Ben aptal bir adamım, âşkın ne olduğunu anlayamıyorum. Söyle bana bu vakit kaburgalarının altın da durmadan atan et parçasının nedendir bu acelesi? Söyle biriciğim, anlat bana âşkı."

"Affınıza sığınırım bayım, merakınızı cevapsız bırakacağım. Âşk anlatılamaz.." parmaklarının sardığı zambakları tek tek yerleştirdi avuçlarıma. İnce eli buldu iki kaburgaların altındaki durmadan atan kalbimin üstünü. "Âşkı arıyorsanız bayım, içinize bakın." ayağa kalktı güzeller güzeli kehribar gözlü kadın.

"Bu aptal albay size söz veriyor biriciğim. Sadece sizin için öğreneceğim âşkı." tepeden inen ve bana bakarak aşağı doğru yol alan güzel kadına baktım.

"Söz biriciğim.."

(1881- ∞)

© Viridianismom