Abilerim
  • Membaca 4,937
  • Suara 30
  • Bagian 1
  • Membaca 4,937
  • Suara 30
  • Bagian 1
Lengkap, Awal publikasi Jun 05, 2022
16 yaşında iftiraya uğrayan arya ve ona inanmayan abilerinin hikayesi...
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan Abilerim ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#7inanmak
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
Sidelya Melek (Aile Serisi-2) oleh huzurluhayallerr
20 Bagian Sedang dalam proses
Uyku ile uyanıklık arasında gezindiğim o ince çizgide yatağın bana ait olmayan kısmı çöktü yavaşça. Ardımdaki beden sanki üşümemi istemez gibi yorganı küçük bir açıyla kaldırdı ve bedenini soktu içine. Olabildiğince sessiz, bir o kadar yavaştı hareketleri. Sonraysa kısık ama yorgun sesini duydum. "Tüm dünya karşımda durabilir, yeter ki gün sonunda senin boynunda dinleneyim. " Kısa bir ara verdi fısıltısına. Eli belimin kıyısına yaklaşıp göğsünü de sırtıma yasladığında burnu kendi meskenini yani boynumu buldu. "Ömür kadın," Bir öpücük bıraktı soluklandığı yere. "...hayat kadın," Ve bir öpücük daha. Daha fazla kayıtsız kalamayarak belimin üzerinde duran elinin üzerine elimi yerleştirdim ve bedenimi döndürerek yüz yüze gelmemizi sağladım. Yüzlerimiz arasında yok denecek kadar bir mesafe kaldığında benim gözlerim kapalı, onunkiler ise saçlarımın örttüğü yüzümü izlemekteydi. Bu sefer dudaklarıma değdirdi dudaklarını. Öpmedi ama orada bekledi öylece. Sus çizgimde dolanan dudakları aralandı ve kalbimi kuş gibi çırpındıran sözlerine son noktayı koydu. "...ruhum kadın..." 🍀 Klişeden uzak bir gerçek aile hikayesi. Kitaplarımda ve panomda reklam yapılması yasaktır. 041223 Kitaplarım şahsıma aittir, çalınması durumunda gerekli yerlere müracaat edilecektir... #aşk 1 #gerçekler 2
GECENİN İZİ oleh hisssizyazar
46 Bagian Sedang dalam proses
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 10
ASYA cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
Beni Bana Verin •Gerçek Ailem• cover
Sidelya Melek (Aile Serisi-2) cover
ALEDA cover
Sadece Ailesiz | Gerçek Aile cover
GECENİN İZİ cover
YENİDEN BAŞLA(Düzenleniyor) cover
KARA AİLESİ / Açık Yaralar cover
BERFU (GERÇEK AİLEM) cover

ASYA

34 Bagian Sedang dalam proses

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022