İntikamın Alevi - GÖKBÖRÜ- (Ara Verildi)

Gizli bir kahramanın hayat serüvenine tanık olmaya hazır mısın?

Hazırsan kitaptan bir kesit vereyim senin için:

Arabanın içi görünmüyordu sadece şoför azıcık görünüyordu. Tabi bu kim dersiniz; Ömer. Kim olabilir ki zaten.
Arabaya bindim ama yanında kimse yoktu.
- Neden buradasın Ömer?
- Bir kontrol edeyim dedim. Hata mı yapmışım?
- Senin kontrolüne gerek yok. Ben nerde nasıl davranmam gerektiğini çok iyi bildiğimi düşünüyorum.
- Peki, hadi diyelim ki öyle. O zaman içerde ne oldu?
Bu Ömer beni sinir etmeyi nasıl başarıyordu her defasında.
- Bu seni niye ilgilendiriyor ya! Yani bir bıraksan mı acaba peşimde gezmeyi? Ben çocuk değilim de hani. Nerede nasıl davranacağımı biliyorum.
- Tamam. Ya merak ettim ne oldu içerde? Ne dedin de sana yalvarır gibi oldu bu kız?
- Çok merak iyi değildir Ömer.
- Uzatma işte, söyle.
- Eskileri hatırlattım biraz.
Bu arada karargaha doğru gidiyorduk. Derken Ömer'in telefonu çaldı;
- Evet Tuğrul.
- Anlaşıldı , hemen intikal ediyoruz Defne ile.
Telefonu kapattı. Bu arada sert bir U dönüşü yaptı. İyi ki kemerlerimiz takılıydı.
- Ya yavaş! İnsan bir haber verir.
- Kusura bakmayın hanımefendi, rahatınızı bozduk.
Arabayı çok hızlı sürüyordu. Protokol yolundaydık ve tabi ki her yerde araba vardı. Arabaları sollayarak, çok hızlı bir şekilde gidiyorduk. Meraklandım, acaba nedendi bu acelemiz?
- Bir sorun mu var Ömer? Tuğrul ne dedi?
- Fazla merak iyi değildir.
Bunu söylerken hafif güldü. Bende biran sinirle gülümsedim, sonra ciddileşip;
- Dalga geçme Ömer! Görev söz konusu.
- Tamam tamam, sakin ol şampiyon.
- La havle...