"Harzem"diye fısıldadım usulca.Yeşille kahverengi arasında kalmış gözleri benimkilerle buluştu."Sevmek nedir?"Gözlerinde nedenini bilmediğim bir ışık parladı."Şu ana kadar öğrendiğin her şeyi unut.Her bir hecesi yalanmış sayfalar dolusu ansiklopedilerin.Hayatta doğru olan tek eylem varmış Sevmek.Çünkü sevdiği kadar yaşarmış insan hayatı.Sevdiği kadar varmış bu anlamsız dünyada ve sevdiği kadar sevilirmiş, anlamsızca.Sevmek de her yiğidin harcı değilmiş.İnsan sevdi mi parmak uçlarına kadar severmiş.Kirpiklerine kadar; dudağının kenarındaki kıvrıma kadar, sağ elinin işaret parmağındaki benine kadar severmiş.Diyeceğim o ki Sarı fani dünyada sevmeye değecek insan yaratılmamış bu yüzden rüyaları yapmışlar.İnsanlar rüyalara kanıp dünyanın acımasızlığını unutsunlar diye.Bir de şairleri yaratmışlar insanları sevmeye umutlandırsın diye.Ama sen yine de sen ol şairlere kanma onların yaptıkları akıllı adam işi değildir Sarı.Onlar umuda kanıp ömürlerini belki de hiç değmeyecek birini sevmeye adamışlardır.Sana sevme diyemem ama sev de diyemem.Sana bir tek şey diyebilirim; Sevebilecek kadar cesur musun Sarı?" Hayatınızda sizin olan şeyler sınırlıdır.Ama eğer ki hayatınızdaki tek arkadaşınız tek düşmanınızsa ve onun size ne uğruna koyduğunu bilmediğiniz bir isme sahipseniz bundan nefret edersiniz.Belki de bundandır Sarı'ya olan düşmanlığım.All Rights Reserved