- Reads 702
- Votes 105
- Parts 1
Ongoing, First published Jun 09, 2022
Mature
Κρήτη , Μοίρες 1964 Γλώσσα έχει, μα λαλιά δεν έχει ... Μύθοι πολλοί, ιστορίες ατελείωτες , εικόνες, πίνακες, ποιήματα... Πολλά έχουν ειπωθεί μα όλα έχουν την ίδια κατάληξη... Το ίδιο ριζικό.... Την ίδια μοίρα.... Έκλεψαν τη λαλιά από το πιο όμορφο πουλί κι εκείνο πλέον έφυγε φοβισμένο κλαίγοντας... Μη κλαίς μικρό μου χελιδόνι... Γυρνα πίσω... Γύρνα να φέρεις την άνοιξη και εγώ θα πω για σένα, το πιο όμορφο τραγούδι να 'χεις συντροφιά.... Τι είναι χειρότερο τελικά; Να χάνεις τα φτερά σου ή τη λαλιά σου; "Κατάρα έσπειρε ο Γιώργης φεύγοντας σε τούτο το νησί μάνα...." "Σσς! Πάψε μη σε ακούσει κανένας και πεθάνουμε όλοι !" "Αυτό φοβασαι πια;" "Όχι... Δε φοβάμαι το δικό μου θάνατο Αναστασία... Μα το θάνατο που είμαι ικανή να σπείρω σε τούτο το τόπο..." All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικάAll Rights Reserved
Table of contents
1 part
Sign up to add Το κλάμα του χελιδονιού to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
