soulmate...
Yan yung ibig sabihin ng storyang ito.
Dalawang tao na ipinagtagpo ng tadhana ULIT.
Si Alexa Navarro.Isang mabait,maganda,matalino,mayaman at matulungin sa kapwa.Kaya niyang gawin ang lahat wag lang masaktan ang mga minamahal niya.Hindi niya ipinapakita na mayaman sila.Isa lang siyang simpleng babae na simpleng manamit at simple ang pagkatao.Ang mga magulang niya ay both doctors at nagmamay ari sila ng isang hospital.
Si Xander Villanueva.Isang cassanova,matalino,masungit,may PAGKA mabait,mayaman at matulungin din sa kapwa.Ayaw niya sa lahat ay ang titigan siya,pagnanasaan at tumatanggi ng kanyang mga gawain.Hindi siya ganoon kasungit.Both parents din nila doctors kaya parating busy at walang time sa kanila.Yung parents nila ay parte ng board member ng company nila alexa.
Silang dalawa ang pinagtagpo ng tadhana NOON at pinagtagpo na naman ng tadhana NGAYON.Magiging enemies kaya sila parati o magiging close friends din sila balang araw at balang araw mapupunta ito sa mga serious feelings nila sa isat isa?
Will there be a happy ending?
Sila ba kaya ang pinagtagpo talaga ng tadhana?
Wala ba kayang balakid sa relasyon nilang dalawa?
Masasabi kaya nila ang salitang Now I Found You?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.