"Gryffindor!" bu sesleniş kimse tarafından beklenmiyor olacaktı ki salon birden sessizleşmişti. Ne beni dört gözle bekleyen Slyhterin masası, ne de binalarına bir öğrenci seçilmiş olan Gryffindor masasından çıt çıkmıyordu. Müdür Albus Dumbledore bile şoka uğraşmıştı ama kimse benim kadar şaşkın olamazdı. Nasıl olabilirdi ki böyle bir şey?! Ben, Lucius Malfoy ve Narcissa Malfoy'un kızı, Draco Malfoy'un ikizi Amora Malfoy, nasıl bir Gryffindor olabilirdi? İmkansızdı. Bu okulu herkesin başına yıkmadan önce şu çirkin ve bunak şapkayı kafamdan almalılardı...
"Özledim, deli gibi." Gülümsedim, ben de özlemiştim.
"Ben de öyle bebeğim. Ben de özledim." Yanaklarını okşadığımda gözlerini kapamıştı sanki bir şeyleri çok daha iyi hissetmek için.
Dudaklarına kondurduğum öpücükle gülümsemişti. Bunu bekliyordu.
Özlemiştik, çok hem de.