Fireflies | SEBACIEL

Wtedy Ciel zdał sobie sprawę, że cały czas się mylił - to był najwspanialszy dziedziniec, jaki kiedykolwiek mógł podziwiać, a przez tak wiele lat był na to ślepy - pogrążony w pracy i samym śnie, podczas gdy świat na zewnątrz zmieniał się w coś zupełnie eterycznego, co stawało się jeszcze piękniejsze dzięki obecności diabła.

- Jest tak niesamowicie spokojnie - wyszeptał, głosem pełnym emocji, których sam do końca nie rozumiał, nawet jeśli przepływały przez niego oślepiającymi falami.

I jakby tego było mało, jego uwagę na krótką chwilę oderwała od kochanka nagła iskra bursztynu po jego prawej stronie. Mignęła, błysnęła i zawirowała z wiatrem, podążając za innym podobnym blaskiem, zanim stopniowo dołączyła do większej grupy po jego lewej stronie, sunąc po kwiatach jak nieśmiałe iskierki kuszących płomieni. Ogniki...

Opowiadanie nie należy do mnie - jedynie tłumaczenie jest moją pracą.
Link do oryginalnego dzieła znajdującego się na ao3:
https://archiveofourown.org/users/GrieverBitMyFinger/pseuds/GrieverBitMyFinger
Autor: GrieverBitMyFinger

Ostrzegam przed błędami logicznymi, których zapewne jest od groma. Mam nadzieję, że uda się komukolwiek połapać w tym chaosie. Mimo wszystko zachęcam do przeczytania.