"Yıllar sonra, seni tam unutacakken tekrar kendini hatırlattın.Neden seni unutamıyordum ? Neden bende bir kesik bırakıp giderdin ki ? Tam her şey bitti derken yeni bir sayfa açmak,sonra o sayfayı da berbat etmek miydi işin ? Eğer öyleyse,bir daha hiç gelme baba.Her zaman yuvan bildiğin o karanlığa sonsuza dek yerleş.Ve yuvandan çıkma." Daha kendimi bile bilmezken babamın ölmesiyle hayattan yediğim ilk darbeyle uyandım. Ben 1 günde büyüdüm. Olması gerekenden çok daha erken bir zamanda bir yetişkin gibi karar vermek bana verilen bir lütuf muydu ? Yanımda sadece annem varken , nefes almanın ne demek olduğunu bile bilmezken, ben babam olmadan büyüdüm. Ve hiç bir zaman babamın neden öldüğünü bilmedim. Şimdi bir kaç ayna bana diyor ki "seni babana kavuşturacağız." Bunu bir insanın yapması gerekirken neden bir ayna yapardı? Yoksa aynalar insanları mı yansıtırdı bana karşı ? fantastik'
5 parts