İçimdeki şeytan... Bazen karakterimi ezip ön plana çıkıyordu. Gittikçe güçleniyordu... Onu ben besliyordum. Hergün öldürdüğüm adamlarla. Sonra onu gördüm? Pardon, o beni zorla götürdü... Şeytan güçlendi birden. Bilemediğim bir varlığa dönüştü. Adını bilmediğim bir histi... Onun yanında kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Yanımda olmadığında, kalabalık bir ortamda olsam bile kendimi yanlız hissediyordum. Uyurken onu saatlerce izlemek istiyordum. Biz farklıydık. Ama yanyana gelince çok uyumlu olan iki yapboz parçası gibiydik. Zıt yöndük. Ama birbirimizi çekiyorduk... ♥YaZel © Tüm hakları Yaprak'ın silahının namlusunda saklıdır. Eğer bir kopyalama durumu olursa, hukuki yöntemlere başvurulacaktır.