Acının öfkeye, öfkenin acıya dönüştüğü bu zaman dilimi kafamda dönüp duran düşünceleri susturmaya yetmiyordu. Sırtımdaki bıçakların yanına bir kesik daha gelmişti. İntikam bir şeytan gibi gelir peşimden durmadan. Tükenmişliğin acısını söküp atarcasına çığlıkları kulaklarımda yankılanır. Sahi intikam, acının çığlıklarını duyar mı ? Belki de saklı bir bedenin içinde hapsolmuştur o çığlıklar. Bilemeyiz ya da bilir miyiz? ...