Isabella Gabriel Miñoza is a very humble and caring girl, di siya hilig mag expect sa mga butang butang. Mas gusto lang niya buhaton ang unsa iyang makaya, ug unsa pa iyang mabuhat. Mituo siya sa usa ka pagasultihon nga iya ra pung philosophy sa kinabuhi, " If you live in fear, you will die and forget the smile and happiness yourself could offer ". Matud pa niya, " Never jud kahadlok, try and try gud! As long as we are still breathing the air of our home the earth, the chances and opportunity won't be in vain. If we are gone the darkest regret will come." Dili perpekto pagkatao si Isabella, naa pud siyay sayop mabuhat, sayop nga maypa gipili nalang niya maminaw ug ni laban pa sa sitwasyon nilang duha ni Haedo Nine Quijada a kind-hearted man usa pa sab gwapo nga lalaki, makaingon ka nga " gifted jud ug pang-utok", A Criminology student whom Isabella gave her trust, he made her happy along their journey.
" Seeing her smile especially because of how she live in this world makes me want to keep her until we reach the lifetime." Pero wala juy makahibaw unsay mahitabo. Walay tao makatagna, kung asa silang duha dalhon sa ilang gipili nga destinasyon sa kinabuhi. Someone will always made us feel extraordinary nga bisan na ang tao nga atong nakaila for a long time can't make us felt that feeling. He transferred into the same university nga naa si Gab, Akihiko Souta a half Japanese student that Gab met from the leadership summit way back in her senior high journey. Si Akihiko ganahan jud pirme nga mag gunit sa iyang Camera, his favorite view is Isabella Gabriel. Who caught his attention.
I wonder what will happen into their journey, let's find it out together!
-forgetmemate
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.