Adalet Şafağı

"Ben ölü toprağım Başak. Sen de o toprağın verimli olmasını sağlayacak tek fidan. Ben solmuş papatya tarlasıyım, sense o papatyanın solmasını engelleyecek bir su huzmesi. Ben evsiz biriyim, sense benim yeni evim."

Ona döndüm. Gözlerinin içi gülüyordu. İlk defa biri tarafından böyle seviliyordum. "Ben ilk defa biri tarafından bu kadar seviliyorum Kıvanç. Sen de beni bırakıp gitmezsin değil mi?" Kıvanç bana sarıldı. Onun kokusu çok hoştu ve bana bir şekilde bırakmayacağı güvenini veriyordu. "Ben seni asla bırakmam. Asla. Sen benim artık merkezimsin. Merkezimde dans eden o güzel yıldız. Ben de senin etrafında dönen o yeşil gezegen. Yaşam bulmamı sağlayan ışığım. Sadece benim olan"