Eylül

Adını bile ağzıma almama dayanamıyorsun? Neden? Yıllardır her zaman yanında ben oldum Eylül değil! Yıllardır bıkmadan usanmadan seni ben sevdim Eylül değil! Neden?" ağlayarak arkasını dönüp mahallenin diğer tarafına koşmaya başladı.
Hareket etmeli bir an önce buradan gitmeliyim. Bunların bir açıklaması olmalı belki başka bir Eylül'dür? Bizim mahalleden, ondan küçük başka bir Eylül...
Ayaklarımı hareket etmeye görünmeden buradan kaçmaya çalıştım. Ama çok geçti. Bir süre Çiçek ablanın arkasından bakan Cihangir abi döndü ve benimle göz göze geldi. Önce gözleri büyüdü, şaşırdı. Her nasıl görünüyorsam herşeyi duyduğumu anlamıştı. Sonra gözlerine insanı ürküten kızgınlıkla karışık bir kararlılık peyda oldu. Bana doğru yürümeye başladı. Gözlerini gözlerimden ayırmıyor kendinden emin yavaş adımlarla ilerliyordu. Daha fazla dayanamadım, ayaklarım geri geri gitmeye başladı. Bunu önce benim sindirmem gerekiyordu. Arkamı döndüm buradan olabildiğince hızlı bir şekilde gidecektim, nereye gittiğimin bir önemi yok. Sadece gidecektim. Bir el beni kolumdan tutup durdurmasaydı eğer.