11 Bagian Sedang dalam proses ❝Elfesya henüz yazılmamış bir masalın adıydı...❞
.
.
.
Onun bakışlarını takip ederek yönümü o tarafa çevirdim. Ve ona bakmamla siyah kuzguni gözleri gözlerime çevrildi. Dev gibi cüssesi ile masada pek bir komik görünüyordu. Siyah saçlarını eliyle karıştırdı. Sanki onu bir yerden tanıyormuşum gibi bir his belirdi içimde. Değişik,oldukça değişik.
"Garip..."diye mırıldandım ve kardeşlerime döndüm. İkisi de elini çenesine koymuş bana bakıyordu. Çiçek hızla,"Garip olan ne ablacığım?"diye sordu. Göz kırparak,"Çok yakışıklı ve dev gibi olması mı?"diye cümlesini tamamladığında Arda sinirle elindeki sudan Çiçek'e döktü. Çiçek kızgınca,"Adama bakan o, cezayı çeken ben..."diye isyan etti. Yutkunarak,"Ona bakmıyordum," dedim. Hayır ona bakıyordum. Ama yine de bu sonuna kadar inkar etmeyeceğim anlamına gelmiyor.
Ve Çiçek biraz haklı olabilir. Adam dev gibi,yakışıklı da bir suratı vardı hani yani...ama bana ney. Garson çocuk bize yemeklerimizi getirdi. Çiçek hızla yemeğini yemeye başladı. Arda ona gülen gözlerle baktı ve o da başladı. Bende küçük bir parçayı bile ağzıma atamıyordum. Et...yemeyi bırakmıştım,o günlerden sonra ama yine de kardeşlerime hiçbir şeyim yokmuş gibi göstermek için normal davranıyordum.
Bir etle bile kötü ölürken ne kadar olursa işte...
Masadaki salatayı önüme çektim ve tabağına biraz koydum. Onu geri yerine bırakırken gözlerim o adamı yine buldu. Siyah kuzguni gözleri, gözlerime bakarken hiçte yabancı birisi gibi değildi.
Tanıdık...çok tanıdık...
Kapak Tasarımı:@elifedabyy
Tüm hakları saklıdır!
