yalnız kız

bir kız vardı. Adı lazın değil. Bu kızın tek arkadaşı annesiydi. bu kızı kimse takmıyordu. kız artık yalnızlıktan intihar etmek istiyordu.

Bir gün bu kız okula giderken bir arabalı çocuk önünde durmuş. Kıza demişki. ''Gördüğüm kadarıyla çok yalnızsın''demiş. Kızın içi acımış ve hemen oradan uzaklaşmış. Okula vardığında herkes dikkatle ona bakıyordu. Çünkü okuldaki tek yalnız kişi oydu. Bu yüzden tüm dikkatler onun üstüne gelirdi. Kız kaçmaya başladı. Hem ağlıyor hemde kaçıyordu. Sonra kendini kızlar tuvaletine kapatıp kısık sesle ağlamaya devam etti. Herkes onun kapısına doluşmuş beklıyordu. Kız en sonunda dayanamayıp hızla kapıyı açıp tüm hızıyla koştu ve okuldan kaçtı.Ve karşısına yine o arabalı çocuk çıktı ve bu kez ''hadi ama kabul et tam bir eziksin, utanma yok yok utan belki akıllanırsın. haahha '' dedi. Kız bu kez hem utancından hemde sinirinden ağlamaya başladı.

akşam oldu. Annesi yemeği hazırlamış kızının gelmesini bekliyordu.
Devamını diğer bölüm de yazacağım.