Op de terugreis had ik tussen São Paulo en Parijs boeiende gesprekken met mijn buurman in het vliegtuig, Joãa Marcelo Peixoto, een jonge Braziliaanse type. Hij ging zijn diploma Frans aan de Sorbonne ophalen. Hij vroeg me wat me het meest getroffen had in zijn land. "Dat is een moeilijke vraag," antwoordde ik, "maar, als ik even nadenk, dan moet dat wel de alegria zijn van de Braziliaanse kinderen, dat ondefinieerbare vermogen om in alle, ook moeilijke, omstandigheden blij door het leven te gaan."
[Dit boek is bestaand want is overgeschreven want had geen inspiratie,
maar hoop wel dat jullie het een leuk boek vinden.