1-A Whatsapp ~BNHA
  • Reads 1,448
  • Votes 85
  • Parts 4
  • Reads 1,448
  • Votes 85
  • Parts 4
Ongoing, First published Jun 19, 2022
*Denki "nefes alıp sonra verenler" grubunu oluşturdu*

Boku no hero academia karakterlerinin bir WhatsApp grubu olsa nasıl olurdu?

(RİN AİZAWA BENIM OC'UM AMA KENDİNİZ OLARAK DÜŞÜNEBİLİRSİNİZ!)

Shipleri sevmediyseniz kitaba girmeyin!

-KİTAPTAKİ KALICI OLACAK SHİPLER-
BakuRin veya TodoRin
UraDeku
KiriMina
KamiJiro
TodoMomo veya Todosoba🤓
TokoAsui
Ojitoru
*
*
*
*
*
*
*
*
*ÖNEMLİ*
KiriBaku, TodoBaku, KiriKami, MomoJiro, UraAsui, DekuMina, BakuDeku TodoBaku gibi saçma ve aptalca shiplere yer vermiyorum. Tabi p*dofili olmayan her shipe saygım var ve bizimkileri 18 yaşından büyük olduğunu varsayarak yazıyorum haberiniz olsun.
(Yani biliyorum liseliler ama 18 yaşında düşünün en azından 15-16 yaşlarındaki çocukları cinselleştirmek istemiyorum.)

*WARNİNG*
Rahatsız edici/Tetikleyici öğeler
Argo-küfür
+16 / +18
Kara mizah
Ship 
Fanfic
-------------------------
All Rights Reserved
Sign up to add 1-A Whatsapp ~BNHA to your library and receive updates
or
#375bakugou
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
My You [JİKOOK] cover
single | tk cover
Beş Saniye cover
UNKNOWN | CHANMİN cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
yan benimle | barış alper yılmaz. cover
Seen | Eren Elmalı  cover
Pera'da Gece Yarısı cover
Alya Albora & Cihan Albora cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

23 parts Ongoing

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"