Kuru Fırça Tekniği, 20 yüzyılda Sovyet Sanatçılarının lider portrelerini, büyük bezler üzerine kolayca yapmak için geliştirdikleri bir tekniktir. Ancak günümüzde; Moskova’da, daha çok İgor KAZARİN ve Yakov DEDYK gibi, sokak ressamlarının kullandığı bir teknik olarak sürmektedir. Türkiye’de az sayıda da olsa, bazı sanatçılar tarafından bilinmesine rağmen, kimse tarafından ciddiye alınmamış ve uygulanmamıştır. Bu tekniği ülkemizde; ilk defa 2010 yılında, Youtube'de, videosunu izlediğim İgor Kazarin'de gördüm. Hızlandırılmış yayın olduğu için pek anlaşılmıyordu...Fırça ve silgi kullanmasının yanında, pek bir şey anlaşılmıyordu...Ancak defalarca izleyince kullanılan malzemenin ne olduğunu ve yöntemini kavradım... Kuru Fırça Tekniği (Dry Brush Technique), Karakalem tekniklerinden birisi olarak uygulanmaktadır. Ancak karakalemde geleneksel olarak bildiğimiz kurşun kalem (kurşunla ilgisiz), yani grafit kalem kullanılır. Daha çok da B serisi olan yumuşak kalemler, ya da kömür kalemler kullanılır… Ancak KURU FIRÇA TEKNİĞİ’nde yağlıboya ve fırça kullanılır…Geleneksel yağlı boya tekniğinden farklı olarak; fırçada boya iyice azaltılarak sürülür…Buradaki "sürülür" kelimesi yerine "sürtülür" kelimesi daha uygun bir kavram olacaktır...Çünkü geleneksel yağlı boya yöntemlerinde genellikle boya fırçayla alınır ve yüzeye sürülür... Bu teknikte daha çok, "sürtmek" kavramı geçerlidir... Çok ince boyanması gereken yerlerde; ince fırçalarla ve oldukça yoğun boya kullanılmasına rağmen; tonlamalarda, fırçadaki boya iyice yok edildikten sonra, tüy gibi hafif sürülerek ya da sürtülerek yapılan tonlamalar resme fotoğraf gerçekliği kazandırır…