Karanlığı bölen cılız bir ışık gibi avuç içlerine düşürdüğü kar tanelerini yaktı. Ağır ağır kapattıkça kara zindanlarını kesildi ışık. Yanacağı yokken ağzı açık aç köpekler gibi bekledim önüme bir kadeh sevgi körünü dökmeni. İçimde senden kalan ne varsa, önüme atmayı kendine sakladığın o sevgi körünün hatırına, tükürdüm. Tükürdüğüm yerleri yaktım o duvarlarının heybetli kudretine inat. Öyle yüksek duvarların vardı ki henüz bitmedi, sönmedi yaktığım hiçbir anım. Keşke seni saf taşımaya izin verseydin harabe ettiğin her bir semtimde. Ancak tüm siyahlar kirlendi şimdi ve beyazlar utanç içinde.
49 parts