....ÇIKIŞ...

Herşeyin değiştiği bu dünyada yedi beden bir ruh oldu. Kimse onları bilmesin diye ördükleri duvarların taşları bir bir düştü,
Geriye enkazları kaldı. Şimdi onlar için yeni bir dünya yeni bir hayat. Ardların bakmadan yürüyecekleri bu yol için verdikleri savaşlardan eskisi gibi tek parça çıkabilecekler mi. Onlar için her kapı bır çıkış ama asıl yaşadıkları çıkışa değil uçuruma sürükleyecek belki uçurum onların çıkışıdır.
" bunu yapmadım de baba yapmadım desene " Dedim ona bağırarak ama bana bakacak yüzü bile yoktu
" b-ben açıklayabilirim " dediği an içimden bir şeyler koptu
" Ben bunca zamandır acı çekerken sen teseli etmek yerine beni suçladın " Dedim babam bana adım atacakken
" dur orada.. sen nasıl yaptın. Ben seni kahramanım bildim. Ama sen beni bu hale getirdin bir ölü gibi davranmamı sağladın ruhumu öldürdün. Kendimi bir katil gibi hissettim aylarca " Dedim
" ama buna son vereceğim bir daha bana bunları yaşatmaya izin vermeyeceğim " silahı kafama dayadım
" Ben ölünce artık kendini rahat hissedeceksin hiçbir sorumluluğun olmayacak" Dedim azime bakarak
" Hani dedin ya sana benim ol desem benim olurmusun diye evet olurdum bende seni seviyorum hepte seveceğim" dilek, hira ,Muhammed, adem ve efeye dönerek
" hayır hayır bize bunu yapma " dedi adem
" bana gercek bir abi kardeş oldunuz ama yolun sonu Aferin beni " Dedim Sonra tetiği cekecekken babam elimden cekmeye calıştı silah ateş aldı o an dona kaldım yolun sonuna geldik