Ne yapacağımı nasıl düşüneceğimi bilmediğim her vakitte şire sığındım ben. Mutluluğum,hüznüm,heyecanım hep şiir oldu. 15 yaşında ilk şiirimi yazdığımda birkaç kez heves edip bırakacağımı düşündüm. Vazgeçtiğim yıldığım vazgeçtiğim çok zaman oldu ama sonra bi şekilde tekrar yazma isteği uyandı içimde. Ben şair değilim hece ölçüsü,redif,kafiye bilmem. Sadece içimden gelenleri şiir şeklinde yazmak amacım. 42 ilk şiirimin sonu geldi. Umarım benim okuyup mutlu olduğum , hüzünlendiğim şiirler size de hayatta sadece mutluluğun değil üzüntünün ve diğer duyguların da insanlara ait özellikler olduğunu hatırlatır. İnsan olduğunuzu ve her duygunun sizin olduğunu her zaman hatırlamanızı diliyorum.All Rights Reserved