Uçurmalarımı uçurdugum,
Mavi gökyüzüm olmadı hiç.
Deniz kokan sokaklarım,
Beraber oturup dertleştigim bir,
Balıkçı abiyle tanışmadım.
Duyduğum en güzel seslerin ardından koşamadım.
Ayaklarım zincirde.
Gördüm, anlattım.
Düşünceleri yosun tutmuş insanlar ile oturdum.
Cahillikle sevişen müsvetteler ile tartıştım.
Pişmanım. ..
Ben pişmanım.
Hayal kurdum, ınandım ve koştum.
Kırılan bir bardağın parçaları gibi ruhum.
Attığım her adımda canım yandı.
Bir kadın gibi ağladım gecelerce,
Bir erkek gibi içime içime.
Cehennemdim;
Ve haykırmaya başlamıştı şiirlerim.
Ve ben bir dua oldum.
Hangi dine ait olduğu bilinmeyen.
Kendimi okuyup, kabeme koşuyorum.
Ve gün gelecek benim duam okunacak;
Biliyorum.