KOD ADI: ÇAYLAK
  • Reads 2,578
  • Votes 216
  • Parts 8
  • Reads 2,578
  • Votes 216
  • Parts 8
Ongoing, First published Jun 27, 2022
Ruhumu kamçılayan intikam, yıllardır beni ve içimdeki çocuğun ufak tefek yaşama umudunu parçalıyordu. Balçıkla sıvalanmış karanlık içimdeki çığlıkların örtündüğü yerdi. O yerde bir kız çocuğu vardı; bendim ve yıllar önce yenildim. Ailemin cinayete kurban gitmesiyle başladı her şey. Ben henüz küçük bir çocukken yetim kalmamış aynı zamanda yetimhanenin üzerine sinmiş o yalnızlığa mahkûm edilmiştim. İntikam benim tutunduğum tek gövdeydi. 

    "İntikam güç demekti. Sevmekse yenilgiye mahkûm edilmekti."

   Çiçek SOYLU, yıllar önce annesi ve babasını bir cinayetin eşiğinde kaybetmişti. Sır gibi kendini gizleyen bu katilin tek görgü tanığı; Çiçek'in ta kendisiydi. Hakan ARAS, nam-ı değer 001. Ailesini öldüren bu adama ulaşmanın tek yolu ajan okuluna kabul edilmesi olacaktı. Çiçek, ailesinin intikamıyla dolup taşarken bu intikam ateşini söndürecek o adamı hiç hesaba katmamıştı. Asrın ARAS, kod adıyla 002. Darmaduman hayatına giren bu adam onun intikam bariyerlerin kurduğu bir çıkmaza sokacaktı. Çünkü bu kez kurşunlar değil bir çift yeşil göz onu alt edecekti. 

      "Bakalım neler yapabiliyorsun?" sesindeki ton hiç hoşuma gitmeyecek şeylerin habercisi olabilir miydi? Ya da sadece kuruntu yapıyordum. "Soyun!"

   İşte bu bir kuruntu değildi ve tamamıyla gerçekti.

   "Ne? Anlayamadım!" diye bağırdım. Yanaklarım kızarmıştı. 

   Kafasını bana çevirdi; fiziğimi baştan aşağı süzdü, bu bakış insanı cezp edebilirdi. "Soyun dememin neresini anlamadın? İstersen seni soyabilirim," dedi.
All Rights Reserved
Sign up to add KOD ADI: ÇAYLAK to your library and receive updates
or
#89şehvet
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
34 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
PİNHAN MAHALLESİ  cover
Kara Gül  cover
İMDADIM cover
GECENİN İZİ cover
GÖNÜL ŞİFASI cover
DİLVAN (Kitap oluyor)  cover
AMARİS cover
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
SARRAF cover
Kaybolan Yıllar| Asker & Savcı cover

PİNHAN MAHALLESİ

30 parts Ongoing

| Yetişkin okular için uygundur, cinsellik ve argo içerir! | Terk ettiği nişanlısının mahallesine üç yıl bir ay on dokuz gün sonra tekrar gelen Nalan ne ile karşılaşacak? Her şey bıraktığı gibi mi? • "Yalvarırım git Nalan. Benim başıma bela açma! Mahallemden git! yoksa-" "Yoksa?" "Zor lan!" dedi yarım ağız bağırarak. "Hayatımı siktin ulan! görmüyor musun Nalan beni? Yarattığın enkazı görmüyormuş gibi! Nalan senle ben aynı mahalleyi bırak aynı şehirde yaşayamayız!" göz yaşlarımı sildim bedenimin yanında ki iki kolu ve yakınımda ki yüzü her şeyi zorlaştırdı. Kör kütük sarhoştu. "Neden?" diye sordum acıyla. "İki yangın beden birleşir.." dedi kendine hatırlatır gibi. Sonra ekledi. "Biz artık beraber yanmayız Nalan. Ya küle döneriz. Yada yakarız!"