Kayra kolunu çekiştirdiği kızı sinirle odaya itip kolunu bıraktı. Mira gözlerinin içine öfke ile bakan adamın üstüne yürüyüp; " Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Kayra kızı sinirle baştan aşağıya süzüp elbisesini işaret etti "Ne bu halin?" Mira gayet rahat bir tavırla kollarını birbirine bağlayıp; "Sen kimsin dememe gerek var mı yoksa sen kendi haddini bilir misin?" Kayra sinirle kızın dibinde bitti kollarından tutup kızı kendine yaklaştırdı. "Ne sanıyorsun bu her yerini belli eden paçavrayı giyip o dudaklarını kan rengine boyayınca güçlü olduğunu mu? Böyle davranarak değiştiğini mi göstermeye çalışıyosun." Kızı tekrar baştan aşağıya süzüp gözlerine baktı. "Oysa ben gözlerinde sadece şımarık bi kız çocuğu görüyorum." Mira kilitlenmiş gibi cevap veremeyip sadece adamın gözlerine bakmaya devam etti.Kayra gözlerini kızın dudaklarına indirip yavaşça yutkundu daha çok yaklaşıp nefesini kızın dudaklarına üflediginde Mira artık nefes alamadığını hissetti. "Soruna gelirsek sen çok yakında benimle evleniceksin ve ben kim olduğumu sana o zaman bizzat uygulamalı olarak göstericem." ************************************** " Bana bak yüzüme bak Mira. Sen hayalinde ki annen gibi olmaya çalışmıyorsun zaten öylesin sen hayal ettiğin kadınsın güçlü ve kimseye ihtiyacı olmayan." Genç adam kızın gözünde ki yaşı sildi. Kayra konuşmasına devam edip; " Ve çok güzel gülen." Mira " Sakın bana yanlış yapma olur mu?" Kayra " O nerden çıktı? Mira "Çünkü benim bir tek sana ihtiyacım var kimseye değil ama bi tek sana.Beni Sakın senden vazgeçmek zorunda bırakma olurmu?" Kayra kızı kendine çekip sımsıkı sarıldı başına bi öpücük kondurup; Kayra "Söz veriyorum Ay Perisi asla benden vazgeçmeyeceksin buna izin vermiycem Söz.All Rights Reserved