Bir Spielberg Kızı:Çapulcular Dönemi
  • Reads 9,962
  • Votes 651
  • Parts 40
  • Reads 9,962
  • Votes 651
  • Parts 40
Complete, First published Jul 03, 2022
Maria,kendine en uymayan ailede doğar.Ensest üzerine kurulu bu aile ona uzun süre ayak bağı olacaktır.
Peki,Hogwarts'a başlayan ve Çapulcular ile tanışan bu kız ailesiyle olan savaşını kazanacak mı?Lord ile olan savaşta kazanan tarafta olmanın verdiği gururla kutlama yapabilecek mi?
İşte karşınızda,Maria Alexandra Spielberg'in hikayesi!
All Rights Reserved
Sign up to add Bir Spielberg Kızı:Çapulcular Dönemi to your library and receive updates
or
#2çatalak
Content Guidelines
You may also like
Kötülüğün Kökeni [𝙏𝙤𝙢 𝙈𝙖𝙧𝙫𝙤𝙡𝙤 𝙍𝙞𝙙𝙙𝙡𝙚] by Ryzdran
23 parts Ongoing
"Tom Riddle, öğrenci başkanı. İlk günün olduğu için bina başkanımız Profesör Slughorn sana şatoyu tanıtmamı istedi." Onca düşündüklerine rağmen dışarıdan bakıldığında Helen, Tom'a pek dikkat etmiyor gibi gözüküyordu. "Kimim demiştin?" Oysaki onu en başından beri dinliyordu. Nasıl dinlemezdi? "Tom Riddle, öğrenci başkanı." Tom normalde kâle alınmamaya oldukça sinirlenirdi ancak kızın bu davranışları onda tebessüm etme isteği uyandırıyordu. Başkası yapsa itici gelecek olan davranışları bu kız yapınca gülümsemek istiyordu. Değişik hissediyordu... "Kim istemişti?" diyerekten başka bir soru yöneltti. Helen belkide uzatmamalıydı ancak bunu yapmaktan kendisini alamıyordu. Hoşuna gidiyordu. "Profesör Slughorn, sana şatoyu tanıtmamı istedi." diyerekten bu seferde o yineledi. Gerçekten... Neden bunu yapmaktan hoşlanmıştı? Bu kız nasıl ona kendisini sorgulatıyordu? *** Oldukça uzun olan kızıl saçlar kızın belinden aşağı dökülürken Tom Riddle'ın kalbi ilk defa bir kız için bu kadar hızlı atıyordu. *** Siktir! Mort, seni aşağılık ecel! Nasıl buna cüret edersin? Nasıl efendini Junior Voldemort'un zamanına gönderirsin? Hemde o bir yunan tanrısı kadar yakışıklıyken... Ruh eşim olduğunu bilerek! #1 Helen #1 Seçilmiş Kişi #1 Pelerin #1 Lady #1 Dumbledore #3 Malfoy #4 Tom #4 Hogwarts
GECENİN İZİ by hisssizyazar
35 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
SARRAF cover
Salazar Slytherin cover
İkiz-(HARRY POTTER)- cover
 Charles Leclerc? cover
Avengers Ve Prenses cover
Kötülüğün Kökeni [𝙏𝙤𝙢 𝙈𝙖𝙧𝙫𝙤𝙡𝙤 𝙍𝙞𝙙𝙙𝙡𝙚] cover
Deadly Soldier/Bucky Barnes  cover
GÖNÜL ŞİFASI cover
⭒✵𝐒İ𝐘𝐀𝐇 𝐃𝐄𝐅𝐓𝐄𝐑✵⭒ '𝐓𝐦𝐫  cover
GECENİN İZİ cover

SARRAF

30 parts Ongoing

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...