Leyla Leyla!

"Seni seviyorum."

"Bir daha söyle."

"Ece, seni seviyorum lan!"

"Elinin körü!"

Bir hışım önüme dönüp ayağımı sertçe yere vurdum.

"Kestik!"

Gürkan hoca sahneye doğru yaklaştı. Bunalmış ve bizden bıkmıştı. Umrumda mıydı? Sanırım olmalıydı.

"Gençler ne yapacağım ben sizinle, Allah aşkına? Az kaldı zaten-"

Derin nefes alıp verdikten sonra atıldım.

"Hocam bu arkadaş sulandırıyor. Benim adım Leyla bi kere. Ece deyip duruyor. Düpedüz asılıyor bana ya! Kusura bakmayın da o da Ferhat gibi davransın. Sanat icra ediyoruz şurda!"

"Ece susar mısın ya? Ben de çabalıyorum şurda. Olmuyor kızım işte. Benim adım Ege. Sen Ece'sin. Bana ne Leyla'dan. Lan Ferhat'ın Şirin'i yok muydu? Şu an aydınlanma yaşıyorum."

Gözlerimi devirip kollarımı bağladım. Gürkan hoca kara kara düşünüyordu. Acaba tiyatrodan çıksam çok mu ayıp olur? Söz konusu okul olunca...

Gül İnciler Anadolu Lisesi Tiyatro Oyunu,

Leyla Leyla!

Ferhat'ın Leyla'ya olan hazin ama bir o kadar da şefkatli aşkı...