Elime tutuşturduğu kırmızı çanta ile kalp atışlarımın hızını yavaşlatmaya çalışarak karşıdan karşıya geçtim. Arkamı dönüp ona bakmamı söyleyen kafamdaki sesin arzusuyla kafamı çevirdim. Mavi gözleri tam gözlerimin içine bakarken buruk bir şekilde gülümsedi. Elini kaldırdı ve dudaklarından belki başka bir zaman cümlesi sessizce döküldü. Okuduğum dudaklarından çektiğim gözlerim endişeyle ona baktı. Birkaç geri adım attıktan sonra aramıza giren arabalar onu son kez gördüğümün kanıtıydı.All Rights Reserved