Köprüaltı/EfKar

"Son defa buluşalım köprünün altında, son defa sevelim birbirimizi. Her şeyi son defa yaşıyormuşuz gibi yapalım, son defa tutkuyla öpelim birbirimizi sevgilim. Gün batımında gözlerine son defa dalayım ve sadece ay ışığında parlayan gözlerine son defa bakayım. Yıldızlar, yılda bir kez ayı terk ettiği zaman, senin gökyüzünde son kez bir yıldız gibi kalayım. O zaman bana son kez koş ve sarıl. Biz yine birbirimizi özlediğimiz zaman hiçbir şey olmamış gibi köprünün altında buluşalım sevgilim. Çünkü seninle ne zaman karşılaşsam, gözlerine bakıp "Seni özledim." demek istemem sadece hâlâ seninle olmak istememden. Ayak izlerimiz uyuşmasa bile yine ay ışığında birlikte yürüyelim. Özür dilerim, sana bunları yaşattığım için... Yine de 'son kez' beni affeder misin, sevgilim?"