9. sinifin ilk günüydü. liseye geçmenin bu kadar zor olabileceğini dusunmemistim. kimse yoktu yanimda. ne arkadaşlarım nede tanidik birileri. etrafa bakip göz gezdiriyordum. bütün öğrenciler okulun bahçesinde toplanmış oylece duruyorlardi. bi an gozum carpti onu gördüm. uzun boylu yakisikliydi. oda etrafa bakiniyordu. birkaç dakika sonra isimlerimiz okundu. ve ayni siniftaydik. sans iste.. bi kerede olsa yüzüme gulmustu. ilkokul çocukları gibi kendimizi tanitmak zorundaydik. kalktim tanittim kendimi. sonra o kalkti ve tanitti kendini - Adım Çınar 14 yasindayim, burada yasiyorum... kendini tanitti. adi cinarmis dedim ve bi an içimde anlamsiz bi bicimde kelebekler uçuşuyordu. ask bana gore değildi en azindan inanmiyordum aska sevgiye. ama içinde bulunduğum durum ASK.. daha 14 yasimda olmama rağmen ilk defa bu kadar delicesine asik olmuştum ona. bir yil boyunca gözünü ayiramadim ondan. ayni sinifta olmamiz ödülmüydü yoksa cezami bilmiyorum.