"Poetki w wielkim mieście"

„Poetki w wielkim mieście"

Był sierpień, a poetki nic do szkoły nie miały,
dlatego do oszona razem się wybrały.
Cel był prosty: jechać na trzy stawy
i też zaczerpnąć przed szkołą odrobinę zabawy.
Planowały ten dzień już od kilku miesięcy,
doczekać się nie mogły wydawania pieniędzy.
Ulec nie mogły tej całej pokusie
planowały zakupy już w autobusie.
Wszystko szło po ich myśli, aż zrozumiały
ze w złą stronę pojechały.
Na twarzach poetek zrodziło się przerażenie,
Na nic się zdało do sklepu dążenie.
Ktoś im się z przeciwka dziwnie przypatruje,
tę tragedię na głos komentuje -
„Jak to jest być tak głupim, słońce,
by pomylić Katowic dwa końce"
Już prawie w Sosnowcu były,
ale szybko z busa wyskoczyły.
Poetki w Wielkim Mieście nagle same zostały,
a prawie do Michałkowic zawitały.
Siemianowic bowiem nie znały wcale
a ich wyjście skończyło się na przypale.