Ona sordum.
Kan için, günah için.
İncileri istemedim, diğer kızların hakkında konuştuğu,
Ya da hoş mermer sarayları,
Hatta hizmetçilerin ağzından güller...
Ben narları istedim,
Karanlığı istedim,
Onu istedim.
Bu yüzden yakaladım kralımı ve kaçtım,
Ölümün topraklarına, hükmedeceğim yere
İnsanlar fısıldadı, onun beni aşağı sürüklediğini...
Sana anlatacağım, değiştiğimi, sana anlatacağım,
Dudaklarımdaki bu kırmızılığın, şarap olmadığını.
Bütün bir krallığın dışında, o sadece benim için diz çöktü.
Bana Kraliçe dedi, bana Merhamet dedi,
Anne, anne, umarım bunu anlarsın.
Bil ki, yatak sıcak ve bizim kalplerimiz üşümüş,
Bil ki, asla burada olduğumdan daha iyi olmadım.
Çiçekler gönderme anne, onları nehre atacağız,
Çiçekler ölüler için, en azından ölümlülerin söylediği bu.
Geri geleceğim, eğer kalbim buz tutarsa
Ama anne, bugün değil.